woensdag 19 februari 2014

Trip naar de Farne Isles Part 2


Na een paar uur rond de prachtige eilanden gevaren en genoten te hebben van al het moois arriveerden we bij Inner Farne, één van de twee eilandjes waar je aan land mag. 

Innerfarne met voor het gebouw al vele zeevogels

Rondom de boot vlogen al veel noordse sterns die recht het water in doken. Eenmaal aan land werden we meteen belaagd door de sterns. Zij zaten namelijk te broeden op de nesten, die vlak naast het pad lagen en soms zelfs op het vlonderpad. Die petjes hadden we niet voor niets op, ze pikten echt op je hoofd. Au.....

Overal waar je keek zag je de noordse sterns vliegen, duiken, broeden, paren, rusten, zitten, jagen....







































wie wil mijn net gevangen, verse garnaal ?



Nu kan ik wel  van alles en nog wat over de noordse stern vertellen, maar dat kan iedereen zelf ook vinden op internet. Ik vind het leuker om wat wist-je-datjes te vertellen. Want wist je dat een noordse stern tijdens zijn leven gemiddeld 800.000 km afgelegd heeft? Dat dit de afstand is tussen de aarde en de maan en weer terug? Wist je dat hij niet voor niets de kampioen is onder de trekvogels? En dat de oudste noordse stern 26 jaar is geworden (voor zover bekend)? En dat deze in zijn hele leven minstens die 800.000km moet hebben gevlogen? En wist je dat de mannelijke sterns de vrouwen versieren met visjes? Dat degene die het mooiste en grootste visje heeft de beste kandidaat is? Dat liefde dus ook bij de noordse sterns door de maag gaat?

Hier en daar lagen ook wat eidereenden te broeden. 


vrouwtje eidereend op het nest

Wist je dat de eidereendendons gebruikt in onze dekbedden, na het broedseizoen op IJsland geraapt wordt uit de nesten van de wilde eidereenden? En dat eidereendendons het dons is, wat de eidereend bij zichzelf van de borst plukt om er een heerlijk warm nestje van te maken, waarin het vrouwtje haar eieren legt? Dat het dons de eieren en kuikentjes moet beschermen tegen de koude IJslandse wind en dus niet mag wegwaaien? En dat speciaal bevoegde ‘boeren’ de nesten beschermen tijdens het broedseizoen tegen roofdieren? Dat nadat de vogels zijn gevlogen men op pad gaat om dit dons te rapen? Dat er jaarlijks ca. 500.000 eidereendpaartjes broeden op IJsland en dat er in elk nestje ca. 15 gram eidereendendons zit? En dat de hoeveelheden dons die zo gewonnen worden, dus zo beperkt zijn en dat, in combinatie met de bijzondere eigenschappen van dit eendendons, het dekbed tot een duur product maakt? En dat wat duur is, graag goedkoop(er) nagemaakt wordt? Denk daar eens aan als je onder je goedkope donzen dekbed ligt....










































Ook zaten er een aantal kuifaalscholvers op het eiland.
Veel zaten op het nest te broeden.






Wist je dat kuifaalscholvers wel worden waargenomen in Nederland, maar hier niet broeden? Dat in het voorjaar van 2011 een paartje kuifaalscholvers voor het eerst heeft geprobeerd te broeden in Nederland, op een strekdam bij Neeltje Jans in Zeeland? Dat toen het paartje kuifaalscholvers even weg was om een hapje te eten, een gewone aalscholver nestmateriaal uit hun nest weg pikte? Dat men niet weet of er ooit eieren zijn gelegd in dit nest? Wie weet lukt het ooit eens !


Langs de rand van het eiland zaten veel zeekoeten.









Wist je dat zeekoeten geen nest bouwen, maar hun enige ei tussen hun poten uitbroeden? En dat de zeekoet ieder jaar op precies dezelfde vierkante decimeter terugkeert, soms 20 tot 30 jaar achtereen? En dat zeekoeten monogaam zijn? Dat ze, na een winter lang over zee te hebben gezworven en elkaar in het voorjaar weer ontmoeten, zichtbaar blij zijn? Dat ze elkaar dan dagenlang liefkozen door met de snavel door elkaars veren te kroelen? En dat ze hele scherpe ogen hebben, zo scherp dat ze hun partner al op een afstand van een paar 100 mtr kunnen zien aankomen en herkennen?


Wat is dit mooi zeg. die rotsen vol met zeekoeten en aalscholvers. En ze trokken zich niets van alle mensen aan! Al lag je er vlak voor op je buik te fotograferen, ze vonden alles best. 

We genoten met volle teugen en kwamen ogen (en tijd) tekort, maar we kwamen tenslotte voor de papegaaiduikers. En die waren er volop....


 











 



 









 










Wist je  dat  de mannelijke papegaaiduiker door zijn gekleurde bek tegen die van het vrouwtje aan te wrijven en te kirren, hij het vrouwtje het hof maakt? En dat de papegaaiduiker met behulp van zijn snavel en vleugels een hol graaft van wel een meter diep? En dat ze nadat ze een kleintje op de wereld hebben gebracht, ze de winter apart doorbrengen in de koude wateren van de Atlantische Oceaan? En ze elkaar in de lente weer op de klif ontmoeten? Dat ze wel 30 kleine visjes tegelijkertijd in hun snavel kunnen dragen als ze terugkeren om hun jong te voeden? En dat hij kan blijven vissen, terwijl de vis die al gevangen is nog in zijn bek vastgehouden wordt? En wist je dat het jong al na 40 dagen zich 's nachts in het water gooit vanaf een hoge klif, om te vermijden dat een zeemeeuw hem te pakken krijgt?  En dat het diertje dan zo snel mogelijk de volle zee in zwemt, waar het wacht tot zijn verenpak volledig is? Wist je dat het jong 2 jaar na geboorte terugkeert naar de kliffen waar hij geboren is en daar 3 zomers lang de kolonie zal bewaken, voornamelijk de ingangen van de holen waarin de kleintjes verscholen zitten? Dat hun aantal hard afneemt door afname van voedsel, klimaatveranderingen en overbevissing? Dat dit helaas bij heel veel zeevogels het geval is?


Harry in actie
De tijd vloog en we moesten rennen om op tijd de boot te halen. Want die vaart gewoon weg, of je wel of niet aan boord bent! In de haven teruggekomen was het inmiddels eb en lagen de bootjes al bijna op het droge.
Daarna met de bus weer terug naar de boot, die om 16 uur weer zou vertrekken richting IJmuiden. In de bus al vluchtig gekeken naar de foto's en het was heerlijk nagenieten van de fantastische middag. Eenmaal terug op de boot eerst op het voordek kijken hoe de boot de haven uitvoer en met nu al een licht gevoel van heimwee lieten we Newcastle achter ons.

 
een mooie ruine langs de "port of Tyne"


Een verstekeling aan boord?

Na een tijdje te hebben genoten van het prachtige uitzicht, hebben we aan boord een heerlijke pizza gegeten. Om 21 uur zijn we moe, maar voldaan ons bedje ingedoken. De volgende dag waren we al weer vroeg op het observatiedek, want vlak voor de kust bij IJmuiden ligt een windmolenpark in zee waar regelmatig bruinvissen en dolfijnen gespot worden.
Helaas voor ons waren er geen bruinvissen en dolfijnen te spotten. Algauw voeren we de haven van IJmuiden binnen en voordat we het wisten zaten we weer in de auto terug naar huis. Wat een prachtig weekend was dit...en wat een onvergetelijke ervaring! Eén van de mooiste vogels in zijn originele habitat te zien is zo mooi ! En dankzij Marco en Eva van Delta Safari hebben we dit kunnen meemaken.......







6 opmerkingen:

  1. Een hele leerzame blog Elma! Mooie foto's. En ik denk dat ik vanavond maar niet onder m'n donzen dekbed ga slapen, maar in plaats daarvan een grote vis ga vangen om het mooiste vrouwtje te lokken ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. hihi, succes met vissen !
    Groetjes, Elma

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een mooie blog met schitterende foto's, compliment. Bedankt voor het laten mee genieten!
    Ik ga ook vissen, wie weet, misschien sla ik een knappe man aan de haak.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. haha Renate, ik vermoed dat je vanaf nu aan de waterkant zit te hengelen naar een knappe man:-)
    Maar bedankt voor je lieve woorden !
    Groetjes, Elma

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Prachtige blog geworden Elma, leerzaam, wist je datjes zijn vaak interessanter dan de droge stof, prachtige foto's!
    zie nu al uit naar je volgende!
    Vr. gr. Jan W.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Prachtige blog geworden Elma
    groetjes Herman |versteeg

    BeantwoordenVerwijderen